Aν στην Ευρώπη υπήρχε ισχυρό εργατικό κίνημα

Δεν είναι ανίκητοι
Οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ για το νέο «ενισχυμένο σύμφωνο σταθερότητας» και τα μέτρα για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, με τις οποίες συμφώνησε η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑ.Ο.Σ. αποκαλύπτουν πως η πολιτική καταστροφής σε ό,τι έχει απομείνει από εργασιακές, λαϊκές κατακτήσεις είναι ατέρμονη.
Αυτός ο ταξικός πόλεμος των αστών συνοδεύεται από τρομοκρατική ενάντια στο λαό προπαγάνδα επειδή φοβούνται το ταξικό εργατικό κίνημα.
«Τρομάζει το μίσος και ο φανατισμός... Διαβάζεις ανακοινώσεις συνδικαλιστικών παρατάξεων...και νομίζεις ότι έχει έλθει ο κόκκινος Οκτώβρης», έγραφε χθες η «Καθημερινή».
Στην ίδια ρότα όλα τα αστικά ΜΜΕ.

Ξέρουν ότι τσακίζουν εργατικές κατακτήσεις, αποτέλεσμα πολύχρονων ταξικών αγώνων, ότι ωθούν στην εξαθλίωση.
Ξέρουν ότι, αν η εργατική τάξη αποφασίσει ενιαία να υψώσει το ανάστημά της ενάντιά τους, μαζί με τους συμμάχους της, είναι ανήμποροι να τους επιβληθούν.
Η εξουσία του κεφαλαίου στις χώρες της ΕΕ φαντάζει ισχυρή αλλά δεν είναι μπροστά στην ακατανίκητη δύναμη ενός πανίσχυρου εργατικού κινήματος.
Αλλά στις περισσότερες χώρες δεν υπάρχει ακόμα αντίπαλο δέος απέναντί τους.

Η κατάσταση θα ήταν καλύτερη αν στην Ευρώπη υπήρχε ισχυρό εργατικό κίνημα ρήξης με την ΕΕ, κίνημα που να αντιπαλεύει τη στρατηγική της σοσιαλδημοκρατίας και του οπορτουνισμού, που θέτει στόχο ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων.
Ο λαός μπορεί να σωθεί από τα αδιέξοδα, τις κρίσεις, τη φτώχεια, τους πολέμους που φέρνει ο καπιταλισμός.

Δεν είναι μοιραία η ανεργία, η φτώχεια, για το λαό.
Λύση υπάρχει.
Μονόδρομος για ανάπτυξη προς όφελός του, για αξιοποίηση όλων των παραγωγικών δυνατοτήτων και πηγών της χώρας, είναι η κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, η αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία και διαγραφή του χρέους.

ΠΗΓΗ